Anna Tzioti 
Anna Tzioti Ένα υπέροχο κείμενο από τον νεαρό φίλο μας Costas Koliogeorgis έπεσε σήμερα στην αντίληψή μου. Αυτό το ευγενικό παιδί που λίγο έως πολύ βγήκαμε και … γνωστοί όταν του ζήτησα να δανειστώ το κείμενό του και τις φωτογραφίες του για να “στολίσω” το e-sterea…. Απολαύστε το … και έχουμε και συνέχεια
“Δεν ξέρω αν είμαι εγώ που μαγεύομαι από κάτι τέτοια τοπία και ίσως υπερβάλλω στις περιγραφές μου αλλά έτσι νιώθω. Γενικώς λατρεύω το βουνό και το γλυκό νερό παρότι σπάνιο στην πατρίδα μας που αφθονούν οι ακρογιαλιές.
Πάντως την εντόπισα την τοποθεσία στον χάρτη της Google και την επισκέφθηκα και πραγματικά ήταν τόσο υπέροχη.
Θυμάμαι οι γονείς του πατέρα μου που δεν ήθελαν καθόλου να έχουν γη στο οροπέδιο, περιέγραφαν τα εκεί χωράφια ως “πινηγούρικα” δηλαδή λίμναζε το βρόχινο νερό και αργούσε υπερβολικά να απορροφηθεί από τη γη με συνέπεια να επηρεάζει τις αγροτικές παραγωγές. Ίσως το γεωλογικό υπόβαθρο να εξηγεί τη δημιουργία αυτών των λιμνών μιας και είναι γνωστο πως τα Δερβενοχώρια και η Οινόη Αττικής βρίσκονται σε οροπέδια πάνω σε προέκταση του ορεινού όγκου του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας. Υποθέτω λοιπόν το υπέδαφος πως είναι βραχώδες και συγκρατεί νερό εύκολα.
Ήμουν παιδάκι και πήγαινα με τον πατέρα μου και τους γονείς του στο χωριό της γιαγιάς την Πύλη για μνημόσυνο και ανεβαίνοντας από την Δαφνούλα (Ραπεντώσα) προς Πύλη έβαλε τα κλάματα η γιαγιά μου (σύνηθες βέβαια με κάθε αφορμή). Την ρώτησα τι έπαθε και μου είπε πως θυμήθηκε αυτόν τον δρόμο πόσες φορές τον είχε ανεβοκατεβεί με τα πόδια πριν ασφαλτοστρωθεί από τον στρατό επί χούντας. Εν τω μεταξύ πετάχτηκε ο παππούς και λέει μην μνημονεύετε τη χούντα που έγινε ο δρόμος και παραμένει καλός, έχει τόση πέτρα από κάτω το βουνό, πως να χαλάσει.
Πάντως ενώ το τοπίο είναι πανέμορφο οι τοπικές αρχές έχουν τοποθετήσει μια αστεία περίφραξη και δεν έχουν κάνει κανέναν καθαρισμό. Ακόμη και τις πλαστικές γλάστρες από την δενδροφύτευση τις έχουν παρατήσει δίπλα στη λιμνούλα. Δεν προσφέρεται για κολύμπι μιας και ένας πυροσβέστης σήμερα στο τηλέφωνο που είπε πως το νερό καταλήγει υπόγεια σε σπήλαιο προς τον Ωρωπό Αττικής. Αλλα θα μπορούσε να είναι ένα υπέροχο πραγματικά πάρκο για περίπατο. Τι παραπάνω έχει η λίμνη Μπελέτση ή άλλες μικρότερες τεχνητές λίμνες που είναι πόλος έλξης;
Κρίμα που οι ντόπιοι ενώ ούτως ή άλλως υποδέχονται τόσους επισκέπτες για φαγητό να μην έχουν φροντίσει αυτό το υπέροχο μνημείο της φύσης. Δεν ξέρω και αν επιτρέπεται η εκμετάλλευση του φυσικά.
Ήθελα να κάνω και ένα τελευταίο σχόλιο. Λόγω της φύσης της δουλειάς μου κάνω περίπου 2.000 χλμ το μήνα. Ένας από τους χειρότερους δρόμους της περιοχής είναι ο δρόμος που συνδέει άτυπα τις 2 μεγαλύτερες βιομηχανικές ζώνες της Ελλάδας. Δηλαδή την ΒΙΠΕ Σχηματαριου Οινοφύτων με την αντίστοιχη του Θριασίου. Τεράστιες νταλίκες και άλλα βαρέα οχήματα διανύουν τον δρόμο που διασχίζει Άγιο Θωμά, Κλειδί, Σκούρτα, Στεφάνη, Κοκκίνι και από εκεί δυτική Αττική. Ο δρόμος είναι άθλιος, δύσκολος και εντελώς ακατάλληλος.
Δεν θα ήταν πιο λογικό η νέα εθνική ταχείας κυκλοφορίας να μην γίνει μεταξύ Ελευσίνας-Υλίκης αλλά Ελευσίνας-Σχηματαρίου;
Πέρα από τοπικιστικούς ανταγωνισμούς μου φαίνεται πολύ πιο πρακτικό και λογικό μιας και η Αθηνών-Λαμίας έχει κίνηση μέχρι το ύψος του Σχηματαρίου και πολύ σπάνια μέχρι τη Θήβα. Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να γίνει αλλά δεδομένου πως η Αττική Οδός είναι ήδη κορεσμένη τα 6 εκατομμύρια ψυχών της Αττικής χρειάζονται νέο δακτύλιο πιο περιφερειακά.
Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω να απολαμβάνετε τις εικόνες όσο εγώ! 🏞🌳🌲🍂”
Σε ευχαριστούμε Κώστα
