875
ΤΡΙΤΟ ΒΑΓΟΝΙ
Μάνα μου,πάψε πια να κλαις
πίσω δε με γυρίζεις
εδώ που είμαι μάνα μου
δε με καλωσορίζεις
Μη κλαις βρε μάνα μου και δω
ζακέτα δε μου φέρνεις
ούτε τα ταπεράκια σου
με φαγητό μου στέλνεις
Μάνα μου,πάψε να πονάς
γιατί δεν το αντέχω
για να σου στείλω μήνυμα
το κινητό δεν έχω
Μανούλα μου τα χάδια σου
θα’χω για συντροφιά μου
κι όλες σου μάνα οι ευχές
θα αντηχούν στ αφτιά μου
Μάνα μου,πάντα έλεγες
παιδί μου να προσέχεις
μ άλλος το γέλιο μου κοψε
και συ παιδί δεν έχεις
Μάνα,δε θέλω δάκρυα
και μαύρα μη φορέσεις
σ όσα σε πίκρανα μαμά
θε να με συγχωρέσεις
Μάνα στο μαξιλάρι μου
το χάδι σου ν αφήνεις
κι όπου θα βλέπεις ορφανό
μια αγκαλιά να δίνεις
Μάνα ταχιά θα έρχομαι
στον ύπνο σου τα βράδια
στην αγκαλιά να με κρατάς
φοβάμαι τα σκοτάδια
Μάνα μ αποχωρίστηκες
και φώναξες θυμάμαι
όταν θα φτάσεις,πάρε με
παιδί μου,δεν κοιμάμαι
Στην αγκαλιά σου μ έσφιξες
σα να’θελες να χάσω
μάνα αυτή τη διαδρομή
το τρένο,μη προφτάσω
Μάνα,το δάκρυ σου καυτό
έρχεται,μα δε φταίει
βαθύς είναι ο πόνος σου
και τις πληγές μου καίει
Ώσπου να κλείσουν μάνα μου
τα δάκρυά σου πνίχτα
και σου φωνάζω σ αγαπώ
μάνα μου,καληνύχτα
Θέλω να πεις στους φίλους μου
για μένα να χορεύουν
τρίτο βαγόνι ήμουνα
και πια μη με γυρεύουν
Ελευθερία Λάππα
Από ανάρτηση της Δήμητρας Σπανού στην Ομάδα