Το πρόγραμμα Antinero προωθείται ως το πλέον ικανό εργαλείο για την προστασία των δασών μας από τις πυρκαγιές, στον αντίποδα ωστόσο της ακολουθούμενης πολιτικής, πληθαίνουν ολοένα οι φωνές που του καταλογίζουν αθρόα οικολογική υποβάθμιση και αφανισμό των δασών, χωρίς καν το πρόγραμμα να αποδεικνύεται ικανό ν’ αποτρέψει ακόμα και αυτές τις δασικές πυρκαγιές. Με βάση τις ίδιες τις προδιαγραφές του, το Πρόγραμμα Antinero θα έπρεπε να υποβάλλεται σε αυστηρότερο πλαίσιο περιβαλλοντικού ελέγχου και αξιολόγησης, με την εφαρμογή σε αυτό της διαδικασίας περιβαλλοντικής εκτίμησης που προβλέπει η Οδηγία 42/2001 και η κυα 107017/2006 (ΦΕΚ Β’ 1225), οι οποίες εφαρμόζονται σε όλα τα προγράμματα με σημαντικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον που αφορούν το σύνολο του δασικού χώρου της Επικράτειας, συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και εγκρίνονται από ορισμένη δημόσια αρχή και δεν αρκεί για την εφαρμογή του Antinero απλή δασοτεχνική μελέτη που εγκρίνουν τα κατά τόπους δασαρχεία για τα περιορισμένης κλίμακας δασοτεχνικά έργα που εκτελούν και για εργασίες ρουτίνας στα δάση με βάση το άρθρο 16 του ν. 998/1979 και το πδ/γμα 437/1981 περί δασοτεχνικών έργων. Ακόμα αυστηρότερη διαδικασία Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και προηγούμενος καθορισμός της δέουσας εκτίμησης των στόχων διατήρησης απαιτείται σε περίπτωση που το Antinero εφαρμόζεται σε δάση που αποτελούν και προστατευόμενους οικοτόπους.

Η βιομάζα των δασών (ξυλοαπόθεμα) όχι μόνο δεν είναι περιττή και επιζήμια για το δασικό περιβάλλον, αλλά θεωρείται καταλυτική για τη συμβολή της στη διατήρηση της οικολογικής ισορροπίας του και στην υποβοήθηση ποικίλων φυσικών διεργασιών. Επομένως είναι ολέθριο να αφαιρείται και ν’ απομακρύνεται και μάλιστα με την ένταση και στο βαθμό που τούτο συντελείται με το Antinero. Το πρόγραμμα Antinero αντιμετωπίζει αντιεπιστημονικά το σύνολο των δασών της χώρας με τα ίδια κριτήρια, ενώ η Ελλάδα είναι μία χώρα με εκπληκτικές και έντονες διαφοροποιήσεις στο τοπίο, στο κλίμα και στο ανάγλυφό της που διαμορφώνουν καταλυτικά και τα δασικά της οικοσυστήματα. Με τον τρόπο που εφαρμόζεται το Antinero, συντελείται διαρκής καταστρατήγηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα για προγράμματα χρηματοδοτούμενα από την ίδια. Δεν αποκλείεται επομένως η στοιχειοθέτηση πολιτικής, πειθαρχικής και ποινικής ευθύνης των αρμοδίων οργάνων της διοίκησης για παραβάσεις που αφορούν τη μη τήρηση ή την πλημμελή τήρηση της νομοθεσίας για την εκπόνηση, έγκριση και εφαρμογή του Antinero αλλά και από τη μη προσήκουσα εφαρμογή στο πεδίο ακόμα και αυτών των δασοτεχνικών μελετών που εκπονούνται, ενώ από τη βλάβη στο περιβάλλον είναι δυνατή η συνδρομή ακόμα και αστικής ευθύνης του Δημοσίου και περιβαλλοντικής ευθύνης. Επίσης ελέγχονται ως ακυρωτέες και ανακλητές οι διοικητικές πράξεις (εγκρίσεις, άδειες κ.λπ.) που εκδίδονται στο πλαίσιο του Antinero.

* Ο σύνδεσμος στο youtube με τις εισηγήσεις στην Ημερίδα «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ANTINERO ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΑΣΗ: Νομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα από την εφαρμογή του» και η συζήτηση με το κοινό