180

Η μνήμη του Αγίου Χαραλάμπου τιμάται αύριο Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου

Υπολογίζεται ότι γεννήθηκε το 89 μ.Χ. Συνελήφθη από τον έπαρχο της Μαγνησίας Λουκιανό, κατά την περίοδο του διωγμού των Χριστιανών (περί το 198 μ.Χ.) που εξαπέλυσε ο αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος.

Βασανίστηκε σκληρά και αποκεφαλίστηκε σε ηλικία 113 ετών (202 μ.Χ.), πιθανώς στην Αντιόχεια του Μαιάνδρου.

Η μνήμη του τιμάται στις 10 Φεβρουαρίου από την Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία του αποδίδει το προσωνύμιο Ιερομάρτυρας. Την ίδια μέρα επίσης γιορτάζουν οι Άγιοι Πορφύριος και Βάπτος, δύο εκ των στρατιωτών που διατάχθηκαν να τον βασανίσουν και οι οποίοι, βλέποντας το μαρτύριό του, έγιναν Χριστιανοί.

Σύγχρονο Θαύμα Αγίου Χαραλάμπους

Ένα σύγχρονο Θαύμα σε καρδιοπαθή του Αγίου Χαραλάμπους: «Τρέφει ιδιαίτερη ευλάβεια προς τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Χαράλαμπο, που φρόντισε πρώτα για την σωτηρία της ψυχής της και μετά του σώματος».

Η κ. Ε.Λ. από την Αθήνα το 1992 είχε υποστεί έμφραγμα καρδιάς. Ανησύχησε για την υγεία της και πήγε στην Ελβετία για να χειρουργηθεί σε Νοσοκομείο.

Πριν φύγει της δώρισαν το βιβλίο «το Συναξάρι του Αγίου Χαραλάμπους» και σε όλη τη διαδρομή, καθώς και όλη τη νύκτα στο ξενοδοχείο το διάβαζε και παρακαλούσε τον Άγιο να της σταθεί βοηθός.

Κατά τις 6 το πρωί, μετά από μια άυπνη και αγωνιώδη νύκτα της παρουσιάζεται ο Άγιος Χαράλαμπος, της πιάνει το χέρι και της λέει:

«Γιατί έχεις τόση αγωνία; Εγώ ήλθα να σε βοηθήσω. Πρέπει όμως να διορθώσεις μια αταξία που έκανες στο σπίτι σου.

Γιατί έβγαλες τον Εσταυρωμένο από το δωμάτιο; (Όντως η ανωτέρω κυρία είχε βγάλει ένα παλαιό εσταυρωμένο για να τον αντικαταστήσει με κάποιο καινούργιο κάδρο).

Θα βάλεις -συνέχισε- τον Εσταυρωμένο στην πρέπουσα θέση, και όλα θα πάνε καλά».

Όταν την επομένη η Ε.Λ. εισήχθη στο Νοσοκομείο για προεγχειρητικές εξετάσεις, οι γιατροί της είπαν ότι είναι τελείως υγιής και να επιστρέψει στην Ελλάδα.

Το πρώτο που έκανε ήταν να επισκεφθεί την Ιερά Μονή Αγ. Στεφάνου, όπου φυλάσσεται η Αγία του Κάρα, για να προσκυνήσει και ευχαριστήσει τον Άγιο.

Έκτοτε τρέφει ιδιαίτερη ευλάβεια προς τον Μεγαλομάρτυρα Άγιο Χαράλαμπο, που φρόντισε πρώτα για την σωτηρία της ψυχής της και μετά του σώματος.

 

Ιερομάρτυρας της Χριστιανοσύνης. Στις πηγές αναφέρεται και ως Χαράλαμπος, όπως έχει επικρατήσει να αναφέρεται, και ως Χαραλάμπιος. Η μνήμη του εορτάζεται σε Ανατολή και Δύση στις 10 Φεβρουαρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν τα ονόματα Χαραλάμπης, Χαραλαμπία και Χαρίλαος.

Σύμφωνα με τους συναξαριστές, ο Χαραλάμπης γεννήθηκε και έζησε στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας, επί αυτοκράτορος Σεπτιμίου Σεβήρου (192-211). Όταν ο ρωμαίος αυτοκράτορας εξαπέλυσε απηνείς διωγμούς κατά των Χριστιανών, ο Χαραλάμπης, που ήταν τότε ιερέας, συνελήφθη με διαταγή του επάρχου Λουκιανού.

Ο ίδιος ο Λουκιανός τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια για να αρνηθεί την πίστη του. Όταν ο Χαραλάμπης διακήρυξε με παρρησία την πίστη του, ο Λουκιανός προσπάθησε με το ξίφος του να πληγώσει το σώμα του. Όμως, ως εκ θαύματος, το χέρι με το οποίο κρατούσε το ξίφος αποκόπηκε κι έμεινε κρεμασμένο στο σώμα του Χαραλάμπη. Τότε, ο Άγιος προσευχήθηκε και το χέρι του Λουκιανού συγκολλήθηκε στο σώμα του.

Βλέποντας αυτό το θαύμα, πολλοί από τους παρισταμένους πίστεψαν στον αληθινό Θεό, ανάμεσά τους οι δήμιοι Βάπτος και Πορφύριος, οι οποίοι συνεορτάζονται με τον Άγιο Χαράλαμπο στις 10 Φεβρουαρίου. Ταπεινωμένος, ο Λουκιανός διέταξε τον αποκεφαλισμό του Χαραλάμπη, αφού πρώτα τον διαπόμπευσε δια μέσου της πόλης.

Τμήματα των λειψάνων του Αγίου Χαραλάμπη φυλάσσονται στη μονή του Αγίου Στεφάνου στα Μετέωρα και στον ομώνυμο ναό των Θεσπιών Βοιωτίας. Στον Άγιο αποδίδονται δύο θαύματα: Η διάσωση της Ζακύνθου από την πανούκλα το 1728 και η αποτροπή πυρπόλησης των Φιλιατρών από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 19 Ιουλίου του 1944, όταν ο Άγιος παρουσιάστηκε στον ύπνο του διοικητή τους και του άλλαξε γνώμη. Ο Άγιος Χαράλαμπος είναι πολιούχος της Πρέβεζας, του Πύργου Ηλείας, των Φιλιατρών και της Κέας, καθώς και προστάτης των πασχόντων από λοιμώδεις νόσους και των μαρμαράδων.

Απολυτίκιο
Ως στύλος ακλόνητος, της Εκκλησίας Χριστού, και λύχνος αείφωτος της οικουμένης σοφέ, εδείχθης Χαράλαμπες· έλαμψας εν τω κόσμω, δια του μαρτυρίου, έλυσας των ειδώλων, την σκοτόμαιναν μάκαρ. Διό εν παρρησία Χριστώ, πρέσβευε σωθήναι ημάς.