5,2K

Φωτορεπορτάζ του δημοσιογράφου Κώστα Κολιογεώργη από την «απαγορευμένη» παραλία-Όρμος Νούσας Θίσβης (Βαθύ) 📌38°13’04.4″N 22°56’18.9″E, για το e-sterea

Θηβαϊκή ακτογραμμή Κορινθιακού κόλπου

 

Το μακρινό καλοκαίρι του 2011, μόλις είχα πάρει το δίπλωμα οδήγησης αυτοκινήτου, είχα αρχίσει να περιηγούμαι σε χωριά της Βοιωτίας που μέχρι τότε δεν γνώριζα. Το χωριό των γονιών μου είναι η Καλλιθέα Τανάγρας. Χωριά καταγωγής των γιαγιάδων μου είναι η Πύλη Δερβενοχωρίων και της άλλης το Μουρίκι Θηβών. Επομένως η περιοχές που καλύτερα γνώριζα ήταν οι εκεί γύρω. Είχα παντελή άγνοια για την ομορφιά της δυτικής επαρχίας Θηβών.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως όταν ξεκίνησα να βγαίνω νόμιμα στους δρόμους (γιατί έως τότε έκλεβα τα οχήματα των γονιών μου κρυφά και έκανα βόλτες χωρίς δίπλωμα) ένιωσα για πρώτη φορά πως τώρα πρέπει να με υπολογίζουν και οι άλλοι οδηγοί. Πρωτύτερα, ως ανήλικος και παράνομος οδηγός, ένιωθα ενοχικά λες και ήμουν εγκληματίας που πρέπει μόνο να παρέχω προτεραιότητα και να κρύβομαι. Και μάλλον αυτό δεν απείχε πολύ από την πραγματικότητα.

Σε μια από τις οδικές εξερευνήσεις μου κατέληξα χωρίς να το σχεδιάζω στην είσοδο του τεράστιου εργοστασίου «Σωληνουργεία Κορίνθου» στην περιοχή της Θίσβης. Είχα ακούσει και έψαχνα ένα λιμανάκι που ονομαζόταν Αϊ-Γιάννης. Νομίζοντας πως έχω χαθεί τους ζήτησα να μου υποδείξουν που θα μπορούσα να βρω την πλησιέστερη παραλία. Ο υπάλληλος security της εισόδου μου υπέδειξε πως διασχίζοντας εσωτερικά τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου και κατευθυνόμενος προς το λιμάνι που δένουν φορτηγά πλοία, μικρός χωματόδρομος οδηγεί στην μικροσκοπική παραλία της Νούσας (Βαθύ). Τον άκουσα, σκεπτόμενος πως δεν είχα κάτι να χάσω. Δεν θα μπορούσα να διανοηθώ την φυσική ομορφιά που θα αντίκριζα. Ο απομονωμένος κολπίσκος που βρίσκεται εκεί ονομάζεται Βαθύ αν και δεν είναι βαθύς ο πυθμένας του. Παλαιότερα ονομαζόταν Νούσα που στα αρβανίτικα σημαίνει νύφη. Αναρωτιέμαι αν εκεί πήγαινε να κάνει μπάνιο όποια κοπέλα παντρευόταν παλιότερα και έτσι έλαβε και την ονομασία του.

Στις βραχώδεις γύρω ακτές φύονταν θάμνοι αγριορίγανης και αγριοκρομμύδες. Στα αρβανίτικα το φυτό αυτό ονομάζεται μπόσκα και την πρωτοχρονιά κάθε σπίτι έπρεπε να έχει μαζέψει από μία καθώς συμβόλιζε την καλοτυχία. Ο αρχηγός του σπιτιού κτυπούσε ελαφρά το κεφάλι των υπολοίπων λέγοντας μια ευχή. Την ημέρα που έκανα το μπάνιο, εμφανίστηκαν και κάποια κατσίκια που έβοσκαν ελεύθερα, κάνοντας το σκηνικό να μοιάζει σαν βγαλμένο από παραμύθι.

 

Η συνέχεια δεν ήταν ευχάριστη για όσους αγαπήσαμε αυτή την παραλία. Με απόφαση της διεύθυνσης του εργοστασίου η πρόσβαση του κοινού απαγορεύτηκε και περιορίστηκε στις λίγες επισκέψεις τον χρόνο, οργανωμένα και με λεωφορείο για τους κατοίκους των γύρω χωριών. Με την πάροδο του καιρού απαγορεύτηκε και αυτό το είδος πρόσβασης διαπαντός και για όλους. Οι πύλες έκλεισαν για τους μη έχοντας εργασία, τόσο από τα Σωληνουργεία όσο και από το λατομείο Θίσβης «ΙΝΤΕΡΜΠΕΤΟΝ» που βρίσκεται ακριβώς από πάνω της. Μόλις πληροφορήθηκα τις αποφάσεις από το διαδίκτυο δυσανασχέτησα έντονα. Αξίζει να σημειωθεί πως η επίσημη επερώτηση στη βουλή για το ζήτημα από τον τότε βουλευτή Βοιωτίας της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το 2015 και τωρινό δήμαρχο Αράχοβας-Αντίκυρας-Διστόμου κ. Γιάννη Σταθά, δεν έφεραν αποτέλεσμα. Την ίδια ατυχή κατάληξη είχαν και κινητοποιήσεις της τοπικής κοινωνίας.

Δείτε ακόμη::https://www.lavriaki.gr/2019/01/05/%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%BA%CE%B1-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CE%BF-%CE%AD%CE%B8%CE%B9%CE%BC%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%8E/

 

Κάτι με έτρωγε, δεν με άφηνε να ησυχάσω χωρίς να προσπαθήσω να ξαναβρεθώ στο σημείο. Μου καθόταν σαν αγκάθι η αμετάκλητη απόφαση απαγόρευσης πρόσβασης σε αυτό το βοιωτικό παραθαλάσσιο διαμάντι. Λίγο η δημοσιογραφική περιέργεια, λίγο η φύση που από παιδί με συνάρπαζε, λίγο το αρβανίτικο αγύριστο κεφάλι που θέλω δεν θέλω κυλάει στο αίμα αποφάσισα να βρω τρόπο και να μεταβώ εκεί. Το πως τα κατάφερα δεν χρειάζεται να δημοσιοποιήσω και περιγράψω. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να εκθέσω οποιονδήποτε εργαζόμενο και τα μέτρα ασφαλείας. Ο τρόπος αυτός πάντως περιλάμβανε αναρρίχηση, ορειβασία, γρατσουνιές, ιδρώτα και πολλή κούραση. Όμως η τελική έκβαση με αντάμειψε με το παραπάνω.

Σας παραθέτω τις μαγευτικές εικόνες με μία έκκληση. Έκκληση που απευθύνεται από τον Περιφειάρχη Στερεάς Ελλάδας Φάνη Σπανό, τον Δήμαρχο Θηβαίων Γιώργο Αναστασίου, τους προέδρους των δημοτικών κοινοτήτων παραθαλάσσιων περιοχών Δήμου Θηβαίων, τον συντοπίτη μας Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο ο οποίος διατηρεί το ησυχαστήριό του στην Ιερά Μονή Αγίων Θεοδώρων στην παραλία Ζάλτσα Βοιωτίας, μέχρι τον κάθε ενσυνείδητο προοδευτικό και σκεπτόμενο συμπολίτη μας που αποβλέπει στην ευημερία, αξιοποίηση και ανάπτυξη του μαγευτικού μας τόπου.

Η έκκληση είναι η εξής: Εάν παρατηρήσει κανείς στον χάρτη την παραλιακή ζώνη του Δήμου Θηβαίων από ανατολικά θα διαπιστώσει πως ξεκινά λίγο μετά τις διάσημες παραλίες της Αττικής  Ψάθα και Πόρτο Γερμενό. Εκεί κοντά ξεκινούν τα όρια του Δήμου Θηβαίων με πρώτη παραλία τον Άγιο Βασίλειο Καπαρελλίου και ακολουθούν προς τα δυτικά το Καλαμάκι Καπαρελλίου, η Λιβαδόστρα Λεύκτρων, η Αλυκή Ξηρονομής, ο Άγιος Νικόλαος Δομβραίνας, ο Άγιος Ιωάννης Θίσβης με τελευταία δυτικότερη θηβαϊκή παραλία το Σαράντι Χωστίων. Λίγο μετά βρίσκεται η παραλία Ζάλτσα Δήμου Λεβαδέων όπου είναι το προαναφερθέν Μοναστήρι Αγίων Θεοδώρων με το ησυχαστήριο του επικεφαλής της ελλαδικής εκκλησίας, αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Λιάπη εξ Οινοφύτων Βοιωτίας. Η ακτογραμμή που βρέχεται από τον βόρειο Κορινθιακό κόλπο και αγναντεύει τις Αλκυονίδες νήσους και τα βουνά της Πελοποννήσου θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε ως «θηβαϊκή ριβιέρα». Δυστυχώς παραμένει σχεδόν παντελώς αναξιοποίητη.

 

 

Με εξαίρεση τις παραλίες Αγίου Νικολάου και Αλυκής που διαθέτουν μεταξύ τους οδική σύνδεση, για να μεταβεί κανείς από τη μία στην άλλη παραλία πρέπει να ανέβει στο πλησιέστερο χωριό από κάκιστο οδικό δίκτυο, να φτάσει ως το επόμενο χωριό και από εκεί να ξανακατεβεί σε επόμενη παραλία. Φαντάζεται κανείς τι αλματώδη ανάπτυξη θα έφερνε ένας καινούριος δρόμος που θα συνδέει όλες τις παραλίες μεταξύ τους και θα ξεκινά από το Πόρτο Γερμενό και θα φτάνει έως τη Ζάλτσα και την Αντίκυρα-Ιτέα; Ή παραλιακός δρόμος που θα ξεκινά από περιοχή ανάμεσα στις Ερυθρές και τις Πλαταιές όπου θα δημιουργηθεί ο νέος σύγχρονος αυτοκινητόδρομος Ελευσίνας-Υλίκης; Αυτό θα σήμαινε πως ένας κάτοικος της πρωτεύουσας μέσα σε 25 λεπτά θα βρίσκεται στις Πλαταιές και από εκεί θα μπορεί να κατέβει και περιηγηθεί στις παραλίες του Δήμου Θηβαίων από την μία προς την άλλη. Το ίδιο και κάποιος Αθηναίος που βρίσκεται σε παραλίες της Δυτικής Αττικής όπως το Αλεποχώρι, η Ψάθα ή το Πόρτο Γερμενό. Θα μπορεί να συνεχίσει προς Άγιο Βασίλη και ούτω καθεξής.

Κάνω έκκληση έστω το θέμα να τεθεί υπό σκέψη και προβληματισμό ή και διαβούλευση. Η κλιματική αλλαγή θα επηρεάσει αρνητικά τον αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής μας. Εάν δεν θέλουμε να βιώσουμε παρακμή, η τουριστική ανάπτυξη δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη της. Χρειάζεται σχέδιο και θέληση. Η ακτές του νότιου κορινθιακού κόλπου σε Αχαΐα και Κορινθία σφύζουν από ζωή. Οι ακτές του βόρειου κορινθιακού σε Φωκίδα, Αιτωλοακαρνανία και Αττική είναι επίσης αρκετά ανεπτυγμένες με παραλιακό δρόμο. Οι βοιωτικές ακτές είναι οι πιο αναξιοποίητες και ιδιαίτερα εκείνες του Δήμου Θηβαίων. Σας καλώ να προβληματιστείτε και να καταθέσετε τις δικές σας γνώμες και απόψεις. Ο όρμος Νούσας είναι ένα από τα δεκάδες κρυφά διαμάντια των βοιωτικών ακτών. Και φυσικά αν το άρθρο αυτό φτάσει σε αυτιά τοπικού άρχοντα και έχει ευήκοα ώτα ας απαντήσει για το τι σκέπτεται.

Απολαύστε τις εικόνες…