247

Ένα ποίημα για την ΛΑΡΚΟ

 

Με το αίμα του εργάτη παίζεται πολιτική,  τον ιδρώτα του με θράσος βγάζετε όλοι στο σφυρί.

 

Στον αντίποδα θα βγούμε

Δε θα αφησουμε στιγμή

Τον αγώνα μας θα δείτε

Τούτη η γη δε θα χαθεί.

 

Τα καμινια μας θα ανάψουν

Πάλι ο εργάτης θα ντυθεί

Το χακι του θα φορέσει

Και την πύλη θα διαβει.

 

Σαν στρατιώτης πολεμάει

Έχει θάρρος και τιμή

Οικογένειας προστάτης

Κι όποιος θέλει ας κουνηθεί.

 

Τις φοβερές αποκρούει

Τι κι αν έχει εξαντληθεί

Το κουράγιο του θα δείτε

Και θα πάθετε εμπλοκή.

 

Από αυτό το μετερίζι

Πέφτει μήνυμα βαρύ

Τον εργάτη μην αγγίξεις

Απ’ τη ΛΑΡΚΟ δε θα βγει.

 

Γυναίκες  της ΛΑΡΚΟ